eksmisja z mieszkania za niepłacenie czynszu

Ponad 11 milionów Amerykanów zalega z zapłatą czynszu od czasu wybuchu epidemii. Kiedy w czerwcu wygaśnie moratorium na eksmisję, wielu z nich może stracić miejsce zamieszkania – ostrzegają amerykańskie media. Amerykańskie Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) mają odwołać 30 czerwca obowiązujące od września minionego roku moratorium na eksmisję zadłużonych Otóż do czasu uzyskania przydziału lokalu zastępczego możecie mieszkać w dotychczas zajmowanym lokalu. Po otrzymaniu przydziału otrzymacie natomiast wezwanie do opuszczenia mieszkania, w wyznaczonym terminie. Jeśli nie wyprowadzili się dobrowolnie, w eksmisję może zostać włączony komornik i Policja, na wasz koszt. Posty: 1.442. RE: darowizna domu, eksmisja i odszkodowanie. Skoro nie ma spisanej umowy najmu z lokatorami mozna przyjac iz laczy was stosunek prawny tzw.uzyczenie lokalu. Tak jak wskazales oni nie placa Ci czynszu za najem twojego mieszkania jednakze pokrywaja koszta zamieszkiwania (eksloatacyjne) 1.nalezy wypowiedziec umowe uzyczenia (nawet Temat: sprawa o eksmisje z lokalu komunalnego W mieszkaniu tym mieszkam 37 lat,czyli od urodzenia,glownymi lokatorami mieszkania byli moi rodzice,pozniej tylko mama.ponad 16 lat lemu,gdy wyszlam za maz,mama sie wyprowadzila i ja uzyskalam tytul prawny do mieszkania.Od samego poczatku mojego malzenstwa mialam klopoty nie tylko z utrzymaniem mieszkania,moj byly maz wiecznie szukl pracy a jak juz Ilona Łyżczarz. Korzystanie z czyjejś nieruchomości jest możliwe, ale tylko wtedy, kiedy właściciel nieruchomości wyraził na to zgodę albo sporządził odpowiednią umowę z zainteresowaną osobą. Jeśli powyższe warunki nie zostały spełnione, a nieruchomość jest użytkowana przez osobę trzecią, mamy do czynienia z bezumownym nonton fated to love you sub indo dramaqu. Kto odpowiada za zapłatę zaległego czynszu? Na podstawie art. 6881 § 1 Kodeksu cywilnego „za zapłatę czynszu i innych należnych opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące z nim osoby pełnoletnie”. Natomiast zgodnie z § 2 tegoż artykułu „odpowiedzialność osób, o których mowa w § 1, ogranicza się do wysokości czynszu i innych opłat należnych za okres ich stałego zamieszkiwania”. Zgodnie z art. 485 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego (w skrócie „sąd wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego albo świadczenia innych rzeczy zamiennych, a okoliczności uzasadniające dochodzone żądanie są udowodnione dołączonym do pozwu mi. dokumentem urzędowym”. W oparciu o art. 491 § 1 „wydając nakaz zapłaty sąd orzeka, że pozwany ma w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zaspokoić roszczenie w całości wraz z kosztami albo wnieść w tym terminie zarzuty”. § 3 tegoż artykułu wskazuje, że nakaz zapłaty doręcza się stronom; pozwanemu wraz z pozwem i załącznikami. Zgodnie z art. 493 § 1 „pismo zawierające zarzuty wnosi się do sądu, który wydał nakaz zapłaty. W piśmie pozwany powinien wskazać, czy zaskarża nakaz w całości czy w części, przedstawić zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór, oraz pozostałe zarzuty przeciwko żądaniu pozwu, a także wszystkie okoliczności faktyczne i dowody na ich potwierdzenie”. Natomiast zgodnie z § 2 tegoż artykułu „jeżeli pozew wniesiono na urzędowym formularzu, wniesienie zarzutów wymaga również zachowania tej formy″. W oparciu o art. 494 § 2 należy przyjąć, że „nakaz zapłaty, przeciwko któremu w całości lub w części nie wniesiono skutecznie zarzutów, ma skutki prawomocnego wyroku”. Na podstawie art. 496 „po przeprowadzeniu rozprawy sąd wydaje wyrok, w którym nakaz zapłaty w całości lub w części utrzymuje w mocy albo go uchyla i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też postanowieniem uchyla nakaz zapłaty i pozew odrzuca lub postępowanie umarza”. Wyrok nakazujący opróżnienie lokalu socjalnego Zgodnie z art. 14 ust 1 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie Kodeksu cywilnego „w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia lokalu socjalnego ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu”. Natomiast w ustęp 4 tego artykułu mówi, że sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec kobiet w ciąży, chyba że mogą one zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany. Opierając się na przedstawionym przez Panią stanie faktycznym oraz mając na względzie przytoczone powyżej przepisy prawne, należy stwierdzić, że Pani mąż odpowiada za zobowiązania czynszowe solidarnie z innymi dorosłymi osobami zamieszkującymi lokal, za który narosło wspominane zadłużenie. Pojęcie „solidarnie” oznacza, że każdy z domowników odpowiada do kwoty 20 000 zł i właściciel może wybrać, od kogo będzie prowadził egzekucję i domagał się spłaty długu za niepłacony czynsz. Nakaz zapłaty zaległego czynszu Sama eksmisja nie powoduje jeszcze zasądzenia zapłaty kwoty zaległego czynszu (chyba że powództwo jest i o eksmisję, i o zapłatę). Co do zasady bowiem zobowiązania za zaległy czynsz dochodzone są w postępowaniu nakazowym. Nakaz zapłaty wydawany jest w oparciu o powództwo złożone na urzędowym formularzu i potwierdzone odpowiednimi dowodami zalegania z czynszem. W przypadku otrzymania takiego nakazu zapłaty, aby uwolnić się od konieczności zapłaty czynszu, należy wnieść sprzeciw w terminie zakreślonym przez sąd. Podstawą uwolnienia się od zobowiązania za czynsz jest wykazanie, że dana osoba mimo zameldowania faktycznie w danym lokalu nie mieszkała (a wiec nie miała statusu domownika). W przypadku podniesienia i udowodnienia takiego zarzutu Pani mąż byłby zwolniony od ponoszenia opłat czynszowych za okres faktycznego niezamieszkiwania w lokalu Nakaz ten bowiem (jeżeli nie wniesiono co do niego zaskarżenia) ma status wyroku sadowego i co za tym idzie – nadaje się do wykonania w postępowaniu egzekucyjnym. Samo nieodpowiadanie na nakaz zapłaty nie może skutkować uwolnieniem od odpowiedzialności za zobowiązania czynszowe, nawet gdy faktycznie dana osoba nie zamieszkuje pod danym adresem (i jest np. tylko tam zameldowana). Spoczywa bowiem na niej obowiązek wykazania, iż mimo zameldowania nie przebywa pod określonym adresem. Eksmisja kobiety w ciąży Siostra męża, o ile nie jest w stanie zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas zamieszkiwany, ze względu na swoją ciążę otrzyma uprawnienie do lokalu socjalnego i jej eksmisja zostanie wstrzymana do czasu przyznania przez gminę takiego lokalu. Co do Pani męża i jego ojca to wydaje się, że nie zachodzą przesłanki obligatoryjnego orzekania o lokalu socjalnym – zostaną wiec eksmitowani bez takiego uprawnienia. Eksmisja będzie miała taki skutek, że za dotychczasowe zobowiązania, które narosły do momentu wyrokowania, odpowiedzialni będą Pani mąż, jego ojciec i siostra męża. Po eksmisji za zapłatę comiesięcznego odszkodowania odpowiedzialna będzie już tylko osoba, której wstrzymano eksmisję. Nadmieniam, że jeżeli któreś ze zobowiązanych pokryje dług ponad swój „udział”, będzie miało w stosunku do pozostałych dłużników roszczenie regresowe o zwrot wydatków ponad swoją część długu. Czy żona będzie odpowiadała za zobowiązania męża sprzed zawarcia małżeństwa? Co do ewentualnej odpowiedzialności Pani za zobowiązania męża, to uspokajając Panią, można stwierdzić, że nie ma takiej prawnej możliwości, aby odpowiadała Pani za zobowiązania męża sprzed małżeństwa (małżonkowie solidarnie odpowiadają za zaciągnięte przez jednego zobowiązania, o ile przeznaczone one zostały na zaspokojenie wspólnych potrzeb rodziny). Odpowiada on bowiem za nie ze swojego majątku odrębnego i z tej części majątku wspólnego, która w przypadku podziału przypadłaby jemu (np. z pobranego wynagrodzenia, nagród w pracy itp.). Oczywiście można dobrowolnie uregulować zasądzona kwotę i nie angażować komornika do postępowania. Prawdopodobnie jednak wierzyciel nie zgodzi się na to, aby każdy z dłużników odpowiadał tylko za cześć długu, gdyż solidarność zobowiązania lepiej go zabezpiecza, ponieważ może żądać całości świadczenia od każdego z dłużników (świadczenie całości przez jednego dłużnika zwalnia pozostałych ze zobowiązania). Dodam jeszcze, że opłata od pozwu o eksmisję wynosi 200 zł, należy się jeszcze liczyć z kosztami zastępstwa procesowego drugiej strony, kosztami dojazdu ewentualnych świadków na rozprawę sądową – nie jest więc możliwe stwierdzenie, ile wyniosą koszty postępowania (na pewno nie mniej niż 200 zł). Tak jak już napisałem, pozew o eksmisję nie jest tożsamy z powództwem o zapłatę zaległego czynszu – jeśli chodzi o czynsz, to główny lokator może próbować jeszcze umówić się z właścicielem lokalu co do rozłożenia zaległości na raty. Natomiast sąd w ewentualnym postępowaniu o zapłatę może rozłożyć zaległość na raty według swojego uznania. Za zobowiązania lokatorzy odpowiadają solidarnie – tzn. nie można powiedzieć, że po zapłaceniu połowy jest się zwolnionym z zapłaty reszty. Dopiero po spłaceniu całości długu każdy z dłużników będzie wolny od obciążeń. Oczywiście ciężarna siostra męża, mimo że otrzyma lokal socjalny, w dalszym ciągu będzie odpowiadała za powstałe zadłużenie razem z ojcem i Pani mężem. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . W niektórych krajach lokator, który zaległa z czynszem, w ogóle nie jest chroniony - można go usunąć bez zachowywania okresu wypowiedzenia. W Polsce wynajmujący może sobie pozwolić na więcej. Niepłacenie czynszu jednak i tak do kłopotów doprowadzi. Zaległości czynszowe Polaków na koniec 2019 roku wyniosły 166 mln zł. Były wyższe niż rok wcześniej - kwota niezapłaconych należności zwiększyła się o 31 mln zł. Część najemców właścicieli mieszkań - prywatne osoby, firmy, spółdzielnie - traktuje jako dawców darmowego kredytu. Zobacz wideo Koronawirus a wynajem nieruchomości. Spadek cen nie jest jeszcze widoczny Jak długo lokator może nie płacić czynszu? Kodeks cywilny daje ochronę Opłata za czynsz, w odróżnieniu na przykład od rachunku telefonicznego, jest wnoszona z góry. Kodeks cywilny kwestię zaległości reguluje jednoznacznie - zaległość w zapłacie musi być większa niż trzy miesiące. Lokatora trzeba najpierw wezwać do uregulowania zaległości na piśmie. Właściciel nieruchomości musi też dać czas na spłatę długu - dopiero po przekroczeniu wyznaczonego terminu można kierować sprawę na drogę sądową. Osoby, które uparcie uchylają się od zapłaty za mieszkanie, muszą liczyć się z eksmisją. I w tym wypadku prawo stoi bardziej po stronie wynajmujących, bo eksmitować na bruk - z drobnymi wyjątkami - nie można. I o ile sąd w wyroku nie przyzna najemcy lokalu, zanim do działania przystąpi komornik, lokum dla dłużnika wskazać musi gmina. Lokator ma telewizor? Właściciel mieszkania może go sprzedać Egzekucją należności od lokatora zajmuje się komornik - w pierwszej kolejności zajmuje konto, potem wynagrodzenie, na końcu składniki majątku. Warto pamiętać, że właściciel mieszkania ma prawo dokonać zastawu na mieniu dłużnika, które znajduje się w lokalu. Wyjątków w tym wypadku jest sporo, bo przepisy wykluczają np. zajmowanie przedmiotów niezbędnych do pracy, nauki, wykorzystywanych w użytku codziennym. Drogi telewizor kupiony przez lokatora już jednak w tej kategorii się nie mieści podobnie jak konsola do gier czy sprzęt muzyczny. Na Zachodzie ochrony lokatorów często nie ma W porównaniu do wielu zachodnich krajów przepisy w Polsce są bardzo mało liberalne. W USA ochrona lokatorów dotyczy niewielkiego odsetka mieszkań. W wielu krajach nie ma też ograniczeń wynikających z zamieszkiwania w lokalu dzieci czy osób niepełnosprawnych. Najemca lokalu zwleka z opłaceniem czynszu? Co zrobić w takiej sytuacji - radzi adwokat Jan Jakub Jańczak, prowadzący blog Prawo Mieszkaniowe. Najpoważniejszą konsekwencją zwłoki najemcy w zapłacie czynszu jest możliwość wypowiedzenia przez wynajmującego umowy najmu. Wynajmujący może również naliczać odsetki i dochodzić niezapłaconych należności przed sądem. Może także zawczasu wprowadzić do umowy dodatkowe zabezpieczenia przed taką sytuacją. Umowa najmu powinna określać wysokość czynszu, a także zasady i terminy jego regulowania. W razie braku takich postanowień czynsz powinien być płacony co miesiąc, z góry, do 10 dnia każdego miesiąca. (dotyczy umów najmu na czas nieoznaczony lub oznaczony powyżej jednego miesiąca) W przypadku niewywiązywania się najemcy z umowy przepisy prawa (a w zakresie w jakim jest to dopuszczalne także postanowienia umowy) regulują, co może uczynić wynajmujący. W żadnym wypadku wynajmujący nie może bez zgody najemcy przejąć posiadania lokalu, np. wejść za pomocą zapasowego klucza i wymienić zamek. Nie może także odłączyć mediów. Dodatkowe zabezpieczenie Najem lokalu przeznaczonego na potrzeby mieszkaniowe jest uregulowany przepisami Kodeksu cywilnego oraz ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Są to przepisy w zdecydowanej części bezwzględnie obowiązujące niemożliwe do zmiany na podstawie umowy, bądź możliwe do zmiany umową tylko na korzyść najemcy. Nie oznacza to jednak, że prawo nie dopuszcza pewnych sposobów, które pomogą wynajmującemu lepiej ochronić się przed nieuczciwymi najemcami. Są to przede wszystkim zawieranie umów na krótkie okresy, kaucja, najem okazjonalny i najem instytucjonalny. Co jednak zrobić, gdy zawarta została krótka umowa najmu bez żadnych dodatkowych zabezpieczeń? Ustawa o ochronie praw lokatorów i Kodeks cywilny chronią przede wszystkim najemców. Jak łatwo przewidzieć, nie są korzystne dla wynajmujących. Nie pozbawiają ich jednak zarazem szans na dochodzenie swoich roszczeń. Poniżej opiszę w skrócie, jakie możliwości dla wynajmujących dają powyższe przepisy. Wypowiedzenie Wynajmujący (właściciel) może wypowiedzieć umowę najmu, jeśli najemca jest w zwłoce z zapłatą czynszu co najmniej za 3 pełne okresy płatności pomimo uprzedzenia go na piśmie o zamiarze wypowiedzenia stosunku prawnego i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności. W takiej sytuacji wypowiedzenie może nastąpić nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego. Oznacza to, że musi upłynąć zarówno 3 termin płatności, następnie miesięczny termin od odebrania przez najemcę uprzedzenia bądź ostatniego dnia, w którym mógł on podjąć korespondencję. Następnie od odebrania przez najemcę wypowiedzenia musi upłynąć co najmniej jeden miesiąc kalendarzowy. Oczywiście możliwość wypowiedzenia w powyższy sposób dotyczy także takiej sytuacji, w której najemca płaci co miesiąc tylko część czynszu, ale jego zaległości odpowiadają już w sumie kwocie czynszu za 3 pełne okresy płatności. Więcej informacji w przedmiocie wypowiedzenia umowy najmu z powodu zaległości czynszowych można znaleźć również na blogu (link na końcu artykułu). Odsetki Stosownie do treści art. 481 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia. Wynajmujący ma taką możliwość nawet, jeśli nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było niezawinione przez najemcę. Odsetki mogą być naliczane w szczególności zaległości z tytułu czynszu. Mogą być naliczane także od zaległości z tytułu innych opłat np. rozliczeń za media, co do których wynajmujący jest pośrednikiem w płatnościach. Wysokość odsetek zmienia się w zależności od stóp NBP. Od początku 2016 roku wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie wynosi 7% w stosunku rocznym. Do czasu sporządzenia niniejszego artykułu (kwiecień 2018 r.) nie uległa zmianie. Dochodzenie zaległego czynszu przed sądem Zaległy czynsz wraz z odsetkami może być dochodzony przed sądem. Roszczenia te, jeśli nie przekraczają kwoty zł, rozpoznawane są w postępowaniu uproszczonym. Oznacza to, że opłata sądowa wynosi co najwyżej 300 zł. Co zrobić, jeśli najemca nie zapłaci czynszu zasądzonego prawomocnym wyrokiem sądu (niezaskarżonego lub po oddalonej apelacji)? W takiej sytuacji można uzyskać w sądzie tytuł wykonawczy i skierować sprawę do komornika. Warto rozważyć skorzystanie z pomocy prawnej adwokata lub radcy prawnego. Dobrze jest to zrobić od razu po powstaniu zaległości. Można konsultować wszystkie podejmowane kroki i zlecić wysłanie stosownych wezwań do zapłaty. Prawo zastawu na rzeczach ruchomych Wynajmującemu przysługuje zastaw na rzeczach wniesionych do lokalu przez najemcę lub przez osoby należące do jego rodziny zamieszkujące razem z nim. Może to pomóc mu odzyskać zaległy czynsz w toku postępowania egzekucyjnego, jeśli najemca okaże się niewypłacalny. W praktyce uprawnienie to wymaga od wynajmującego dużej aktywności w dopilnowaniu zabezpieczonych rzeczy i jest rzadko stosowane. Częstszymi sposobami egzekucji jest zajęcie wynagrodzenia za pracę lub świadczeń emerytalno-rentowych. Więcej na ten temat możesz przeczytać na blogu artykuł Najemca nie płaci czynszu. Jak wypowiedzieć umowę najmu? Inne artykuły dotyczące najmu Autorem powyższego artykułu jest Jan Jakub Jańczak, adwokat specjalizujący się w prawie mieszkaniowym i właściciel bloga fot. tytułowa: MichaelGaida | Chcesz szybko wynająć mieszkanie? Dodaj ogłoszenie! Dodaj ogłoszenie Chcesz szybko wynająć mieszkanie? Dodaj ogłoszenie! Wielu osobom licytacja własnościowego mieszkania przez komornika kojarzy się tylko z niespłacanym kredytem hipotecznym. Warto wiedzieć, że zaległości czynszowe też mogą doprowadzić do takiej licytacji. W kontekście eksmisji, bardzo często mówi się o najemcach. Nieco rzadziej poruszany jest temat właścicieli mieszkań, którzy nie podołali spłacie kredytu hipotecznego. Zdecydowanie najrzadziej omawia się kwestię licytacji mieszkania w związku z dużymi zaległościami czynszowymi właściciela. Taki scenariusz jest jak najbardziej możliwy – i w spółdzielni i we wspólnocie mieszkaniowej. Warto dowiedzieć się zatem, jakie są prawne zasady przymusowej sprzedaży mieszkania na poczet czynszowych długów. Eksperci portalu postanowili szerzej zaprezentować tę kwestię. Polecamy: Nowa matryca stawek VAT Przepisy dotyczące licytacji nie są zbyt precyzyjne Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ( 1994 nr 85 poz. 388) określa wszystkie najważniejsze zasady związane z funkcjonowaniem wspólnot mieszkaniowych. W tym akcie prawnym powinniśmy również szukać informacji o zasadach licytacji zadłużonych mieszkań własnościowych. Zgodnie z artykułem 16 ustęp 1 ustawy o własności lokali: „jeżeli właściciel lokalu zalega długotrwale z zapłatą należnych od niego opłat lub wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko obowiązującemu porządkowi domowemu albo przez swoje niewłaściwe zachowanie czyni korzystanie z innych lokali lub nieruchomości wspólnej uciążliwym, wspólnota mieszkaniowa może w trybie procesu żądać sprzedaży lokalu w drodze licytacji na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji z nieruchomości”. Ustęp 2 cytowanego artykułu wskazuje natomiast, że byłemu właścicielowi mieszkania zlicytowanego za zaległości czynszowe, nie przysługuje prawo do lokalu zamiennego. Po sprzedaży lokum, nadwyżka kwoty uzyskanej przez komornika ponad zadłużenie czynszowe trafi natomiast do byłego właściciela „M”. Artykuł 16 ustawy o własności lokali oraz żaden inny przepis z tego aktu prawnego niestety nie mówi, jak duże zaległości można uznać za długotrwałe. Taki brak precyzji ustawodawcy w praktyce skutkuje sporami, które czasem kończą się na wokandzie. Sytuację dłużników poprawia fakt, że uchwała o wystąpieniu do sądu z pozwem dotyczącym przymusowej sprzedaży lokalu musi zostać przegłosowana na forum wspólnoty mieszkaniowej (jako czynność przekraczająca zakres zwykłego zarządu). Zalegający z czynszem właściciel lokalu może zaskarżyć wspomnianą uchwałę do sądu w ciągu 6 tygodni od jej przyjęcia. Warto również dodać, że żądanie wspólnoty dotyczące zlicytowania lokum za długi czynszowe nie powinno być sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Wspólnota mieszkaniowa nie powinna domagać się takiego drastycznego rozwiązania jeśli nieduży dług można wyegzekwować w inny sposób. Groźba licytacji dotyczy też spółdzielczego prawa Warto zdawać sobie sprawę, że nie tylko wspólnoty mieszkaniowe występują do sądów z pozwami o przymusową sprzedaż lokalu dłużnika. Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000 r. ( 2001 nr 4 poz. 27) wskazuje, że spółdzielczy dłużnicy również są zagrożeni przymusową licytacją lokum. Wspomniana ustawa informuje, że spółdzielnia na zasadach określonych przez art. 16 ustęp 1 ustawy o własności lokali może domagać się licytacji na poczet długów czynszowych prawa odrębnej własności mieszkania lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Podobnie jak w przypadku pozwu wspólnoty, spółdzielca może powoływać się na sprzeczność żądań spółdzielni z zasadami współżycia społecznego. Taka argumentacja będzie słuszna np. wtedy, gdy dług jest mały względem wartości mieszkania. W tym kontekście warto przypomnieć o wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 29 lipca 2013 r. (sygn. SK 12/12). Potwierdza on, że przymusowa sprzedaż lokalu za długi czynszowe (określona przez art. 16 ustawy o własności lokali) powinna być rozwiązaniem stosowanym tylko w ostateczności. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego (sygn. akt III CZP 42/15) spółdzielnia zamiennie może też prowadzić egzekucję należności czynszowych ze spółdzielczego własnościowego prawa na podstawie samego nakazu zapłaty (bez konieczności wnoszenia pozwu o przymusową sprzedaż spółdzielczego prawa). Sąd Najwyższy poprzez uchwałę z 27 sierpnia 2015 r. stworzył spółdzielniom swoistą „drogę na skróty”, z której dość chętnie one korzystają. Autor: Andrzej Prajsnar, ekspert portalu Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Wynajem nieruchomości to popularna forma uzyskiwania dochodu pasywnego i bardzo dobra inwestycja dopóki wynajmujący nie trafi na nierzetelnych lokatorów. Niszczenie mienia, odmowa opuszczenia lokalu a także niepłacenie czynszu to najczęstsze problemy z jakimi borykają się właściciele mieszkań. Jak sobie poradzić w takiej sytuacji? W tym artykule znajdziesz podpowiedź jakie kroki należy podjąć w sytuacji, gdy najemca zwleka z opłatami. Wysokość czynszu oraz zasady i terminy jego zapłaty powinna określać umowa najmu. W przypadku braku szczegółowych regulacji czynsz powinien być opłacany co miesiąc z góry, do 10 dnia każdego miesiąca (dotyczy umów najmu na czas oznaczony przekraczający jeden miesiąc oraz na czas nieoznaczony). Niewywiązujący się z umowy najmu lokator powinien liczyć się z tym, że przepisy prawa regulują co w takim przypadku może zrobić wynajmujący. Czy właściciel mieszkania może przejąć posiadanie lokalu? W przypadku gdy od najemcy kolejny miesiąc z rzędu nie wpływają na Twoje konto wpływy za wynajem, a wezwania i prośby pozostają bez odpowiedzi nie możesz wtargnąć na teren mieszkania np. za pomocą zapasowego klucza i wymienić zamków. Jeśli po głowie chodzi Ci pomysł aby na chwilę odłączyć media i zdyscyplinować tym samym najemcę -także nie masz takiej możliwości. Nie oznacza to jednak, że najemca pozostaje bez karny a Ty nie dysponujesz żadnym środkiem ochrony – ustawa sformułowała pewne środki prawne, które mogą być w takiej sytuacji pomocne. Zabezpiecz się już na etapie zawierania umowy z najemcą Jednym ze sposobów ochrony wynajmującego przed nieuczciwymi lokatorami jest zawieranie z nimi umów na krótkie okresy, najem okazjonalny, najem instytucjonalny oraz pobieranie kaucji. Jeżeli jednak umowa ostała już podpisana wynajmujący ma inne możliwości takie jak:- wypowiedzenie umowy najmu,- eksmisja,- dochodzenie zaległego czynszu,- prawo zastawu na rzeczach ruchomych. WYPOWIEDZENIE UMOWY NAJMU Aby móc wypowiedzieć umowę najmu, konieczne jest wypełnienie określonych warunków. Pierwszym z nich jest konieczność zalegania przez najemcę z płatnościami przez trzy pełne okresy rozliczeniowe, czyli jeśli czynsz był płatny w odstępach czasu dłuższych niż miesiąc – trzy miesiące, co miesiąc – miesiąc, częściej niż co miesiąc – z trzydniowym wyprzedzeniem. Przed wypowiedzeniem umowy konieczne będzie wezwanie lokatora do uregulowania zaległych i bieżących należności, a także uprzedzenie go o zamiarze rozwiązania umowy, w przypadku gdy ten nie zastosuje się do wezwania. Wezwanie musi zostać sporządzone w formie pisemnej, a wynajmujący musi w nim zakreślić dodatkowy miesięczny termin zapłaty należności. Gdy najemca nie spłaci zaległości w terminie, wówczas wypowiedzenie umowy może dojść do skutku. EKSMISJA W sytuacji, gdy mimo wyznaczenia terminów najemca nie ma zamiaru się wyprowadzić, właściciel nieruchomości powinien zwrócić się do sądu, który może wydać nakaz eksmisji. Gdy wyrok się uprawomocni wynajmujący może skierować sprawę do komornika, by ten dokonał przymusowej wyprowadzki. W sprawach o eksmisje należy pamiętać, że obowiązujący porządek prawny zakazuje eksmisji na bruk najemcy mieszkania (osoby fizycznej). Powyższe oznacza, że komornik nie rozpocznie egzekucji, dopóki gmina nie wskaże tymczasowego pomieszczania, lub aż do czasy znalezienia takiego pomieszczenia przez dłużnika. DOCHODZENIE ZALEGLEGO CZYNSZU Zarządzenie eksmisji nie wyklucza roszczenia właściciela o zapłatę zaległego czynszu. O ile strony umowy nie postanowiły inaczej, wszyscy najemcy odpowiadają w sposób solidarny za powstałe zaległości. To do właściciela nieruchomości należy decyzja, czy wniesie pozew o zapłatę przeciwko wszystkim, czy tylko przeciwko poszczególnym sygnatariuszom. Właściciel może również pozwać inne pełnoletnie osoby, które na stałe zamieszkiwały z najemcą. Takie osoby odpowiadają solidarnie z najemcą tylko za zaległości, które powstały w okresie gdy stale zamieszkiwały w lokalu. PRAWO ZASTAWU NA RZECZACH RUCHOMYCH Właściciel jest chroniony przez prawo także na wypadek gdyby lokator był niewypłacalny. Tak zwane prawo zastawu na rzeczach wniesionych do lokalu przez lokatora lub osoby należące do jego rodziny zamieszkującej razem z nim pozwala uzyskać zaległe kwoty dzięki sprzedaży zastawionych przedmioty, w trybie egzekucji sądowej. JK

eksmisja z mieszkania za niepłacenie czynszu